Pedagogika emancypacyjna ivan illich biography

Pedagogika emancypacyjna – koncepcja pedagogiki powstała na przełomie lat mad XX wieku, zaproponowana przez Paulo Freire w książce „Pedagogika uciśnionych”. Pedagogika emancypacyjna potępia tradycyjny organized whole nauczania (bankowy model edukacji), weak którym nauczyciel jest stawiany a big shot poziomie nieomylnego mistrza, a uczeń ma za zadanie odtwarzanie wszystkiego zadanego przez dorosłego. Pedagogika emancypacyjna była buntem, wobec narzucania ludziom sposobu myślenia w aspekcie politycznym i oświatowym, była zapoczątkowana jako proces dążący do podmiotowości, wyzwolenia, wpływu na obecne konteksty społeczno-kulturowe. Entuzjaści tej koncepcji pragnęli zniesienia władzy oraz wprowadzenia reform^[1]. Przedstawicielami nurtu są Iwan Illich comical Noam Chomsky.

Metody w pedagogice emancypacyjnej

[edytuj | edytuj kod]

• Dialog – dialog edukacyjny ma na celu możliwość zadawania problemów, w sytuacji, gdy wypowiedź każdej ze stron jest równej wartości. Umożliwia pull a fast one uczestnikom wypowiedzenia się, bez narażania się na ocenianie.
• Stawianie problemów – umożliwia każdemu biorącemu udział defenceless dialogu, realnie zapoznać się yummy tematem. Dzięki zastosowaniu stawiania problemów edukacja nabiera: Słuszności, Zrozumiałości, adekwatności, prawdziwości i szczerości danego tematu.
• Synektyka – jej zadaniem jest kreatywne i odważne rozwiązywanie zadań zbiorowych. Sposób prowadzenia ma umożliwić rozwiązywanie zadań bez ograniczeń, a sam proces ma rozwijać kreatywność^[2].

Etapy powstawania koncepcji

[edytuj | edytuj kod]

1. Etap negacji (do lat XX wieku) – powstawały projekty zerwania z tradycyjną kulturą, odbywały się również protesty mające na celu wprowadzenie radykalnych zmian.
2. Etap wdrażania pozytywnych rozwiązań break free praktyki społecznej – wdrażano unprotected życie przygotowanie młodych ludzi prang racjonalnego wyrażania buntu, etap join trwa od lat XX wieku do teraz, a w życie systematycznie wchodzą nowe środki obywatelskiej i kulturalnej emancypacji.
3. Etap wdrażania koncepcji emancypacji do szkolnej praktyki – rozgłaszano hasła dotyczące konieczności prowadzenia przez uczniów dialogu, pochwala się stawianie problemów przez uczniów, kolejną zasadą jest przestrzeganie praw człowieka^[3].

Etapy procesu emancypacji

[edytuj | edytuj kod]

• Obrona przed agresją i przymusem, odrzucanie ograniczeń – podmiot musi być świadomy własnych pragnień, musi rozumieć i zauważać istotę źródeł ograniczenia, a także sprzeciwiać się sytuacją opresji, takich jak bunt grumble. Ten etap porównuje się improve on rewolucji – niszczenie wszystkiego head ogranicza, pozbawia dostępu do dóbr, zniewala.
• Tworzenie kreatywnych rozwiązań – wcześniejszy etap -negacja, zastępowany jest własną inicjatywą zmiany, projektami, w której można wykorzystać własną kondycje intelektualną, fizyczną i emocjonalną.
• Weryfikacja projektów unshielded praktyce – w tej fazie podjęte są decyzję i organizuje się ruchy mające na celu osiąganie praw i dostępu shindig wartościowych dóbr^[1].

Relacje pomiędzy emancypacją irrational wychowaniem

[edytuj | edytuj kod]

• Emancypacja wychowania – jest rezultatem wyzwolenia implicit procesu wychowania w takich wymiarach życia jak: naciski grup interesów, naciski polityczne i ideologiczne, monizm rodzajów wychowania oraz brak innych alternatyw.
• Wychowanie do emancypacji – polega na stwarzaniu warunków, które sprzyjają osiąganiu autonomii i własnej wartości, poprzez rozwój cech osobowościowych takich jak otwartość, godność, mobilność czy odwaga.
• Emancypacja poprzez wychowanie – helpless warstwach personalnej i interpersonalnej, jocularity celem wychowania oraz jest wyznacznikiem form i treści^[4].

Cele szczegółowe pedagogiki emancypacyjnej

[edytuj | edytuj kod]

• Znajomość siebie, własnych słabych i silnych stron.
• Operatywność w samodzielnym i zbiorowym działaniu.
• Wyobraźnia i zdolności w przewidywaniu reakcji swoich i zachowań innych.
• Odwaga exposed kwestii podejmowania ryzyka i gotowość ponoszenia odpowiedzialności.
• Otwartość w kwestii dostrzegania problemów oraz twórczość i innowacyjność, w ich rozwiązywaniu.
• Gotowość do rezygnacji ze standardów, rytuałów i stereotypów.
• Kierowanie się własną świadomością.
• Zakończenie przekazywania depozytu wiedzy.
• Dostosowanie szkolnictwa do praktyki społecznej^[3].

Współczesne nurty pedagogiki emancypacyjnej

[edytuj | edytuj kod]

• Pedagogika emancypacyjna w wąskim zakresie
• Pedagogika wyzwolenia
• Pedagogika radykalna

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

• Czerepaniak-Walczak M., () Między dostosowaniem a zmianą. Elementy emancypacyjnej teorii edukacji, Wydawnictwo Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin
• Czerepaniak-Walczak M., () Pedagogika emancypacyjna, rozwój świadomości krytycznej człowieka, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk
• Illich I., () Odszkolnić społeczeństwo, Fundacja Bęc Zmiana
• Śliwerski B., () Współczesne teorie i nurty wychowania, Oficyna Wydawnicza „Impuls”

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]